بررسی تاثیر برنامه ارتقا ایمنی بیمار بر فرهنگ ایمنی پرستاران و شاخصهای ایمنی بیمار

بررسی تاثیر برنامه ارتقا ایمنی بیمار بر فرهنگ ایمنی پرستاران و شاخصهای ایمنی بیمار

کد: G-51279

نویسندگان: هما پورعبداله © ℗

زمان بندی: زمان بندی نشده!

برچسب: ایمنی

دانلود: دانلود پوستر

خلاصه مقاله:

زمینه و هدف

ایمنی بیمار ازمؤلفه هاي اصلي کيفيت خدمات سلامت است. طیق آمارها درصد زیادی ازبیماران درمواجهه با سیستمهای بهداشتی دچار صدمات ناشی ازارائه خدمات میگردند. وجود فرهنگ ايمني بيمارنقش مؤثري درارتقا سطح ايمني بيماردرمراکز بهداشتي درماني دارد. یکی ازراهکارها جهت ارتقای فرهنگ ایمنی بیمار،آموزش است. همچنین ارزیابی شاخصهای ایمنی بیمار درزمینه ارتقا ایمنی بسیارموثر است. بنابراین مطالعه حاضربا هدف تعیین تاثیر برنامه ارتقا ایمنی بیمار برفرهنگ ایمنی پرستاران وشاخصهای ایمنی بیماردربیمارستانهای رشت درسال 1400 انجام شد.

روش کار

پژوهش حاضر یک مطالعه نیمه تجربی بود. پرستاران بیمارستانهای شهر رشت با استفاده از نمونه گیری دردسترس وارد مطالعه شدند. 39 پرستار بعنوان گروه مداخله 40 پرستار بعنوان گروه شاهد در نظرگرفته شدند. پیش آزمون از هر دوگروه گرفته شد. سپس برنامه ارتقا ایمنی بیمار در قالب کارگاه بازآموزی برای گروه مداخله صورت گرفت وبعداز یک ماه، از آنان پس آزمون گرفته شد. با استفاده ازآزمون تی زوجی تاثیر برنامه ارتقا ایمنی درگروه مداخله وشاهد مشخص شد. پیش آزمون و پس آزمون با استفاده ازپرسشنامه پیمایش بیمارستانی فرهنگ ایمنی بیمار(HSOPSC) اخذ شد. شاخصهای ایمنی بیمار بوسیله چک لیست ایمنی بیمار وزارت بهداشت ارزیابی شد. جهت تجزیه تحلیل آماری داده ها ازنرم افزار SPSS استفاده شد. ازآزمون کلوموگروف اسمیرنوف جهت بررسی پیروی توزیع داده ها ازتوزیع نرمال استفاده شد. برای مقایسه متغیرهای کیفی ازchi-square test استفاده شد. جهت تحلیل داده ها ازآنالیز واریانس،Independent T-Test و تحلیل داده ها قبل و بعد از مداخله Paired-sample T-Test استفاده شد.

یافته‌ها

یافته‌ها ی مطالعه حاضرنشان داد بیمارستانهای مورد مطالعه از لحاظ ایمنی بیماروضعیت مناسبی نداشتند. نتایج نشان داد که کارکنان بیمارستانهای مورد مطالعه احساس منفی نسبت به جو ایمنی داشتند. درصد کلی پاسخ های مثبت(برداشت کارکنان از نظر میزان مناسب بودن وضعیت فرهنگ ایمنی در بیمارستانی که مشغول به کار بودند) به همه ی ابعاد ،49 % بود. کمترین پاسخ موافق مربوط به، مناسب بودن وضعیت کادر22 %، وضعیت سیاست غیرتنبیهی نسبت به خطا25 % و وضعیت دفعات گزارش حوادث33 % بود. همچنین یافته ها تفاوت معنادارمثبتی قبل و بعد از آموزش در تمام زمینه ها داشت، بطوریکه وضعیت کارتیمی از 4/76 % به 3/%97، وضعیت ایمنی از60 % به 9/%96، رضایت شغلی از1/69 %به 1/99 %، شناسایی استرس از 9/20 % به 3/27 % و درک مدیران از 5/44 % به 2/88 % رسید.

نتیجه‌گیری

مطالعه حاضرنشان داد برای ارتقاایمنی بیمار به سنجش فرهنگ ایمنی بیمار نیازمندیم. بطورکل ميتوان گفت ارزيابي فرهنگ ايمني بيماردربيمارستانها ميتواند نقشي چند جانبه داشته باشد. ازطرفی ميتواند وضعيت فرهنگ ايمني حاکم بر مرکز و درجه قوت يا ضعف آن رابراي مديران روشن نمايد،ازطرف ديگربا افزايش آگاهي کارکنان درخصوص ايمني بيمار،به بهبود وضعيت آن کمک نمايد ودر پايان نيزمديران ميتوانند پس ازانجام مداخلات ضروري جهت بهبود ايمني، از آن بعنوان ابزار ارزيابي اين مداخلات استفاده نمايند.

کلمات کليدی

ایمنی بیمار، فرهنگ ایمنی بیمار، شاخصهای ایمنی، برنامه ارتقا ایمنی

ارسال دیدگاه توسط مدیریت بسته شده است.