ارزیابی ریسک اثرات سلامتی بخارات BTEX به روش کمی در مشاغل مختلف یک صنعت پتروشیمی

ارزیابی ریسک اثرات سلامتی بخارات BTEX به روش کمی در مشاغل مختلف یک صنعت پتروشیمی

کد: G-82954

نویسندگان: علی کریمی, فریده گلبابایی, فاطمه فصیح رامندی ℗, یاسر حاج حیدری ورنوسفادرانی ©, نفیسه نصیرزاده, محمدجواد شیخ مظفری

زمان بندی: زمان بندی نشده!

برچسب: عوامل شیمیایی

دانلود: دانلود پوستر

خلاصه مقاله:

زمینه و هدف

ترکیبات شیمیایی مختلفی در صنایع پتروشیمی مورد استفاده قرار می¬گیرند، که یکی از آن¬ها، ترکیبات BTEX می¬باشند. با توجه به اثرات مخرب این ترکیبات بر سلامت شاغلین و نیز نقش مهم صنایع پتروشیمی در پویایی اقتصاد کشور، مطالعه حاضر با هدف ارزیابی مواجهه شغلی با بخارات BTEX و تعیین سطح ریسک اثرات سلامتی آن¬ به روش کمی در کارکنان یک صنعت پتروشیمی صورت گرفت.

روش کار

مطالعه حاضر از نوع توصیفی- تحلیلی بوده که بصورت مقطعی در یکی از صنایع پتروشیمی استان اصفهان انجام پذیرفت. در ابتدا طی یک بازدید اولیه، فرآیند تولید شرکت پتروشیمی مورد نظر، مطالعه شده و اطلاعات لازم جهت تدوین استراتژی نمونه برداری گردآوری شد. در مرحله بعد گروههای شغلی مستقر در شرکت پتروشیمی تحت مطالعه، از نظر عوامل موثر بر میزان مواجهه گروه¬بندی شده و سطح بحرانیت آن¬ها مشخص شد. سپس حجم نمونه (150 نمونه) مشخص و بر اساس متد NIOSH-1501 نمونه برداری و تجزیه آلاینده¬ها انجام شد. برای انجام این کار از لوله¬های جاذب ذغال فعال و دستگاه گاز کروماتوگرافی با آشکارساز FID استفاده شد. جهت ارزشیابی نتایج و قضاوت نهایی در مورد غلظت آلاینده ها مقادیر تراکم تصحیح شده، خطاهای نمونه برداری و مقادیر مجاز تعیین گردید. سپس به منظور ارزیابی اثرات سلامتی بخارات BTEX در گروه های شغلی مختلف از داده¬های ارائه شده توسط Integrated Risk Information System (IRIS- EPA)استفاده گردید. در نهایت داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS-V25 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.

یافته‌ها

متوسط وزنی-زمانی (TWA) مواجهه افراد با ماده بنزن، تولوئن، اتیل بنزن و زایلن به ترتیب 1440/0، 052/0، 0891/0 و 0600/0 بود. میانه¬ی شاخص خطر (HQ) در بین کلیه¬ی افراد مورد مطالعه برای بنزن (001/0) 399/0 و برای سایر ترکیبات صفر محاسبه گردید. بر اساس داده¬های مذکور ریسک عوارض غیر سرطان¬زایی ترکیبات BTEX در تمامی واحدها در حد قابل قبول بود. در حالی که میانه¬ی شاخص سرطان¬زایی طول عمر (ELCR) برای ماده¬ی بنزن در بین کلیه¬ی افراد مورد مطالعه (000041/0) 00177/0 بوده و مشخص گردید تمامی افراد مورد مطالعه بر اساس توصیه¬ی سازمان جهانی بهداشت در محدوده¬ی ریسک سرطان زایی قطعی قرار دارند. بیش‌ترین ریسک عوارض بهداشتی برای ماده¬¬¬ی بنزن مربوط به واحد HSE با میانه¬ی HQ=0.612 و دامنه¬ی میان چارکی IQR=1.80، برای ماده¬ی تولوئن مربوط به واحد PBL با میانه¬ی HQ=0.228 و دامنه¬ی میان چارکی IQR=0.000، برای ماده¬ی اتیل بنزن مربوط به واحد تعمیرات مکانیک با میانه¬ی HQ=0.218 و دامنه¬ی میان چارکی IQR=1.28 و برای ماده¬¬ی زایلن مربوط به واحد نیروگاه با میانه¬ی HQ=0.004 و دامنه¬ی میان چارکی IQR=0.00 بود.

نتیجه‌گیری

براساس نتایج میانه¬ی حد بالای مواجهه با ترکیبات BTEX در تمامی واحدها کمتر از حد مجاز OEL ایران بود در حالی که میانه¬ی ریسک سرطان‌زایی بنزن در تمامی واحدها بالاتر از حدود مجاز WHO و EPA بود. همچنین میانه¬ی عوارض غیرسرطان¬زایی ترکیبات BTEX در تمامی واحدها کمتر از حد مجاز بود. بنابراین، پیشنهاد می‌گردد نهادهای قانون¬گذار جهت نظارت بر مواجهه کارکنان، از نتایج ارزیابی ریسک سرطان‌زایی و غیرسرطان‌زایی ترکیبات در کنار حدود مجاز استفاده نمایند.

کلمات کليدی

بخارات BTEX ، اثرات سلامتی، پتروشیمی، بهداشت حرفه¬ای

ارسال دیدگاه توسط مدیریت بسته شده است.