A Bayesian approach to reveal the role of psychological factors on turnover intention among nurses during the COVID-19 pandemic

A Bayesian approach to reveal the role of psychological factors on turnover intention among nurses during the COVID-19 pandemic

Code: G-32905

Authors: سعید یزدانی راد ℗, سیدمهدی موسوی ©, مجتبی حقیقت, مهسا جهادی نائینی

Schedule: Not Scheduled!

Tag: Ergonomics

Download: Download Poster

Abstract:

Background and Aim

ایجاد تمایل به ترک شغل یک پدیده نامطلوب می باشد که در مشاغل مختلف رخ می دهد.پژوهش حاضر با هدف تعیین نقش برخی از مهمترین عوامل روانشناختی(سلامت عمومی، حجم کار روانی، تعارضات کار و خانواده و تاب آوری) در شکل گیری و تشدید تمایل به ترک شغل در بین پرستاران انجام گردید.

Method

مطالعه مقطعی حاضر در سه بیمارستان استان خوزستان و در سال 1400 انجام شد.حجم نمونه برای جمع آوری داده های مربوط به این پژوهش کل پرستاران شاغل در بخش های مربوط به درمان و مراقبت از بیماران مبتلا به بیماری کووید 19 تعیین گردید .برای جمع‌آوری داده‌های این پژوهش، 300 پرستار، هفت پرسش‌نامه شامل سلامت عمومی، بارکار ذهنی، تعارض کار-خانواده، تاب‌آوری، استرس شغلی، ترس از کووید-19 و پرسش‌نامه‌های قصد ترک شغل را تکمیل کردند. نرخ مشارکت پرستاران در این مطالعه 84 درصد بود . آنالیز آماری داده با استفاده از نرم افزارSPSS نسخه 25 انجام گردید. همچنین برای ترسیم مدل های احتمالی و گرافیکی از شبکه های بیزین (BNs) از نرم افزار GeNIe نسخه 2.3 استفاده گردید. همچنین برای بررسی اثرات متغیرها، تحلیل حساسیت انجام شد.

Results

میانگین و انحراف معیار سن پرستاران 42.15±9.42 بود .49.7 درصد پرستاران دارای استرس شغلی کم و 50.3 درصد استرس شغلی بالایی داشتند. 41.0 درصد از افراد تاب آوری پایین و 59.0 درصد از آنها تاب آوری بالا نشان دادند. بین متغیرهای ترس از کووید-19 و استرس شغلی (0.313)، استرس شغلی و قصد ترک شغل (0.302) و تاب‌آوری و استرس شغلی (0.298) ارتباط معنی‌دار آماری وجود داشت. استرس شغلی بیشترین ارتباط را با ترس از کووید-19 (0.313) و تاب آوری بیشترین ارتباط را با تعارض کار و خانواده (0.296) داشت. همچنین ارتباط بین قصد ترک شغل و استرس شغلی (302/0) بیشتر از ارتباط بین این متغیر و تاب‌آوری (219/0) بود. در تاب‌آوری کم و استرس شغلی بالا با احتمال 100 درصد، متغیر قصد ترک شغل 20 درصد افزایش یافت، در حالی که در تاب‌آوری بالا و استرس شغلی پایین با احتمال 100 درصد، قصد ترک شغل 32 درصد کاهش یافت.

Conclusion

هر چهار عامل روان‌شناختی می‌توانند بر تاب‌آوری و استرس شغلی و در نتیجه قصد ترک شغل تأثیر بگذارند، به طوری که ترس از کووید 19 و تعارض کار -خانواده در رتبه اول قرار دارند. بنابراین اقدامات پیشگیرانه و واکنشی همه جانبه با هدف کنترل این شرایط روانی ضروری به نظر می رسد.

Keywords

تمایل ترک شغل، استرس شغلی، تاب آوری ، همه گیری

Post comment is closed by admin.