Using risk assessment methods for activities involved with nanomaterials: a national-international comparative systematic review
Code: G-75031
Authors: سقراط عمری شکفتیک ℗, نفیسه نصیرزاده ©, جمال بیگانه
Schedule: Not Scheduled!
Tag: Chemical factors
Download: Download Poster
Abstract:
Background and Aim
با رشد روزافزون نانوفناوری، تعداد افرادی که درمعرض مواجهه با نانومواد قرار می¬گیرند، روبه¬افزایش است. تحقیقات مختلف نشان داده¬اند که نانومواد می¬توانند اثرات مضری بر بدن انسان داشته باشند. از میان روش¬های پیشنهادشده برای ارزیابی ریسک فعالیت¬های درگیر با نانومواد، روش¬های مبتنی بر Control Banding (CB) از مقبولیت بیشتری برخوردارند. لذا مطالعه حاضر برای بررسی میزان و نحوه استفاده از این روش ها در ایران و جهان انجام گرفته است.
Method
جستجو برای مقالات منتشرشده در زمینه استفاده از روش های ارزیابی ریسک مبتنی بر Control Banding (CB)، در پایگاه¬های PubMed، Web of Science و Scopus و با استفاده از کلیدواژه های risk assessment، nanomaterials، CB و control banding انجام گرفت. از مجموع 243 مقاله یافت¬شده در جستجوی اولیه، پس از حذف موارد تکراری، مرور براساس عنوان، مرور براساس خلاصه مقالات و مرور کامل مقالات باقی مانده، در نهایت 48 مقاله با معیارهای ورود به مطالعه (مطالعه موردنظر، به ارزیابی ریسک فعالیت های درگیر با نانومواد پرداخته باشد، مقاله مورد نظر به یکی از زبان های انگلیسی و یا فارسی نگاشته شده باشد و نیز حداقل از یکی از روش های ارزیابی ریسک مبتنی بر control banding استفاده کرده باشد) سازگاری کامل داشتند و در این مطالعه مورد بررسی قرار گرفتند.
Results
از 48 مقاله بررسی شده، 7 مطالعه در ایران و 41 مطالعه در خارج از کشور انجام شده بود. مطالعات خارجی، از همه روش های مبتنی بر CB (NanoTool، Guidance، Stoffenmanager Nano، Precautionary Matrix، ANSES، NanoSafer، ISO و ...) و عمدا به صورت مقایسه ای استفاده کرده بودند، درحالی که در مطالعات ایرانی تنها از روش های NanoTool و Guidance استفاده شده بود. در مطالعات خارجی، علاوه بر فعالیت های درگیر با نانومواد مهندسی¬شده، فعالیت¬های درگیر با نانومواد تصادفی نیز بررسی شده بودند؛ درحالی که مطالعات ایرانی تنها فعالیت های دسته اول را ارزیابی ریسک کرده بودند. برخی از مطالعات خارجی، با هدف اصلاح و بهبود روش های موجود انجام گرفته بودند، درحالی که مطالعات ایرانی صرفا به استفاده از روش های موجود اکتفا کرده بودند که بعضا نیز نشان دهنده عدم تسلط کافی نویسندگان بر روش های مورد استفاده بود.
Conclusion
ایران، به عنوان چهارمین تولیدکننده علم نانو، تعداد زیادی شرکت دانش¬بنیان و آزمایشگاه تحقیقاتی دارد که هر روزه فعالیت¬های درگیر با نانومواد زیادی در آن ها انجام می شوند و افراد زیادی در معرض مواجهه با نانومواد قرار می گیرند. لذا این حجم از آشنایی و استفاده از روش های ارزیابی ریسک فعالیت های درگیر با نانومواد، کافی نبوده و نیازمند آموزش های گسترده در این زمینه هستیم.
Keywords
ارزیابی ریسک، نانومواد، Control Banding
Comments (0)
Post a comment
Post comment is closed by admin.