Investigating relationship between sleep disorders and work ability among workers in construction workshops

Investigating relationship between sleep disorders and work ability among workers in construction workshops

Code: G-97416

Authors: رجبعلی حکم آبادی ℗, محسن مهدی نیا , ویدا رضایی هاچه سو, علی کریمی ©

Schedule: Not Scheduled!

Tag: Safety

Download: Download Poster

Abstract:

Background and Aim

بيخوابي يكي از معمول‌ترين مشكل سلامتي در جمعيت‌هاي كاري مي‌باشد به طوری که بيخوابي در عملكرد فيزيكي و ذهني افراد تاثیرگذار می باشد و توانايي انجام كار به عنوان يكي از روش‌هاي افزايش كارايي در سازمان می باشد لذا هدف از این مطالعه تعيين شاخص توانايي انجام كار کارگران در کارگاه های ساختمانی و تعیین اثر متغير‌هاي فردي و شغلي بویژه اختلالات خواب بر این شاخص می باشد.

Method

این مطالعه توصیفی – تحلیلی و از نوع مقطعی می باشد و جمعیت مورد مطالعه، کارگران پروژه های ساختمانی استان خراسان شمالی در سال 1400 بود. در این پژوهش، نمونه ها به روش نمونه گیری ساده و از بین کارگران و پرسنل پروژه های ساختمانی انتخاب شدند. حجم نمونه بر اساس فرمول کوکران و تعداد 220 نفر تعیین گردید. ابزارهای گردآوري اطلاعات در اين مطالعه شامل پرسشنامه کیفیت خواب، پرسشنامه شدت بیخوابی و پرسشنامه شاخص توانایی انجام کار بود. پرسشنامه كيفيت خواب 9 سئوال دارد كه سوالات 1 تا 4 سوالات تشريحي و سوالات 5 تا 9 آن براساس ليكرت 4 درجه‌اي است. شاخص شدت بيخوابي شامل هفت سئوال است و هر سوال داراي امتياز 0 تا 4 مي‌باشد. پرسشنامه تعیین شاخص توانایی انجام کار، ابزاري است که جهت بررسي وضعيت سلامتي کارکنان و ارزيابي محيط هاي کاري استفاده می شود. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS19 مورد آنالیز قرار گرفت.

Results

میانگین سنی، شاخص توده بدنی، ساعت کار و سابقه کاری افراد بترتیب برابر 5/8±2/34 سال، 78/2±58/25 ،55/1±5/10 ساعت و 5/6±7/12سال محاسبه گردید. 82% شرکت کنندگان متاهل، 62% انجام ورزش های منظم، 89% عدم استعمال دخانیات و 68% در شیفت صبح مشغول به فعالیت بودند. میانگین شاخص شدت بیخوابی افراد، شاخص کیفیت خواب پترزبورگ و شاخص توانایی انجام کار افراد بترتیب برابر 35/5±6/6، 43/2±95/4 و 13/5±5/42 محاسبه گردید. ارتباط بین توانايي انجام كار با اختلالات خواب ارزیابی شده با استفاده از شاخص شدت بیخوابی و کیفیت خواب آن ها کاملا معنادار بود (P0.001). متغیرهای وضعیت تأهل، نوع استخدام و استعمال دخانیات مستقل از متغیرهای شدت بیخوابی و کیفیت خواب اثر معناداری بر شاخص توانایی انجام کار داشته¬اند بطوریکه مقدار R2 متغیرهای مذکور بترتیب 246/0 و 242/0 از تغییرات شاخص توانایی انجام کار می باشد.

Conclusion

هر گونه اختلال در خواب و استراحت می تواند باعث کیفیت نامناسب خواب شده که باعث می شود توانایی انجام کار در شاغلین را به شدت کاهش دهد. بنابراین پیشنهاد می شود به منظور افزایش شاخص توانایی انجام کار و در نتیجه افزایش کارایی یک سازمان به برنامه‌های خواب-استراحت شاغلین بویژه در افراد نوبت کار توجه ویژه ای گردد.

Keywords

اختلالات خواب، شدت بیخوابی، شاخص توانایی انجام کار، کارگران ساختمانی

Post comment is closed by admin.