بررسی شیوع اختلالات اسکلتی عضلانی و تاثیر آن بر میزان رفتارهای ناایمن در کارکنان آتش نشانی

بررسی شیوع اختلالات اسکلتی عضلانی و تاثیر آن بر میزان رفتارهای ناایمن در کارکنان آتش نشانی

کد: G-03768

نویسندگان: رجبعلی حکم آبادی ℗, حسین صادقی, فاطمه فصیح رامندی, علی کریمی ©

زمان بندی: زمان بندی نشده!

برچسب: ایمنی

دانلود: دانلود پوستر

خلاصه مقاله:

زمینه و هدف

اختلالات اسکلتی عضلانی یکی از مهمترین مسائل بهداشت حرفه ای در دنیای امروز است و تقریباً در همه مشاغل شایع است. حرفه آتش نشانی نیز بر اساس میزان صدمات شغلی، رفتارهای ایمنی، نگرش ها، هنجارها و درک ایمنی آتش نشانان جزء خطرناک ترین مشاغل می باشد لذا هدف از مطالعه حاضر، بررسی ارتباط بین اختلالات اسکلتی عضلانی و رفتارهای ناایمن در کارکنان آتش نشانی می باشد.

روش کار

مطالعه حاضر ا‌ز‌ نظر‌ ر‌و‌ش‌ گر‌د‌آ‌و‌ر‌ی‌ د‌ا‌د‌ه‌ها‌، تو‌صیفی‌ و‌ ا‌ز‌ نو‌ع‌ پیما‌یشی‌ ا‌ست‌ ا‌ست‌ به طوری که جامعه آماری این تحقیق، کلیه مدیران و کارکنان یکی از مناطق آتش نشانی شهر تهران مشتمل بر 16 ایستگاه آتش نشانی بود. برای تعیین حجم نمونه یک مطالعه پایلوت انجام گرفت. چک لیست رفتار ناایمن تهیه و برای 10 نفر از کارکنان بطور آزمایشی تکمیل گردید و شیوع رفتار ناایمن برآورد شد. شیوع رفتار های ناایمن براساس مطالعه پایلوت ۱۶ درصد تعیین گردید. و حجم نمونه به میزان ۶۲ نفر تعیین گردید. برای ارزیابی شیوع رفتار ناایمن به کمک یک چک لیست محقق ساخته استفاده گردید که روایی آن با نظر پنج نفر خبرگان که یک نفر با تخصص دکترای بهداشت حرفه ای و چهار آتش نشان با سوابق میانگین 15 سال سابقه کار عملیاتی داشتند انجام گرفت. به منظور جمع آوری داده های اختلالات اسکلتی عضلانی، از پرسشنامه کرنل استفاده گردید. داده¬ها با استفاده از بسته نرم افزاری SPSS نسخه 21 مورد آنالیز قرار گرفتند.

یافته‌ها

میانگین سن، شاخص توده بدنی، زمان کار، استراحت و ورزش کارکنان بترتیب83/5±66/32 سال ،7/3 ±69/25، 1/2±14/9 ساعت در روز و73/1 ±15/8 ساعت در روز و زمان ورزش46/4± 44/5 ساعت در هفته بود. بیشترین رفتار ناایمن مربوط به عدم استفاده از دستگاه تنفسی در حریق های کوچک با 9/91 % بود. اختلالات اسکلتی عضلانی در بین آتش نشانان شیوع بالایی دارد به طوری که بیشترین درد به ترتیب در ناحیه زانو، شانه، قسمت پایین کمر و گردن می باشد و کمترین درد مربوط به آرنج و دست و مچ می باشد. بر اساس آزمون تی تست ارتباط معناداری بین رفتار ناایمن و اختلالات اسکلتی عضلانی مشاهده نگردید. بر اساس همبستگی پیرسون بین رفتار ناایمن کارکنان با متغیرهای سن، شاخص توده بدنی، مدت زمان کار، استراحت و ورزش کردن ارتباط معناداری مشاهده نگردید و بین اختلالات اسکلتی عضلانی با سن ارتباط معنادار، اما با سایر متغیرهای ارتباط معناداری مشاهده نگردید.

نتیجه‌گیری

شیوع اختلالات اسکلتی - عضلانی در بین پرسنل آتش نشانی بالا می باشد که با افزایش سن افزایش می یابد که نیاز به پیشگیری اولیه و ثانویه قابل توجه است. همچنین عدم استفاده از شلوار و اور حریق و عدم استفاده از تجربیات همکاران در زمان حریق و حادثه جزء رفتارهای ناایمن کارکنان آتش نشانی بودند لذا مدیریت باید آموزش و تمهیدات لازم را برای اصلاح این رفتارهای ناایمن برای کارکنان آتش نشانی اتخاذ نماید.

کلمات کليدی

اختلالات اسکلتی – عضلانی، رفتار ناایمن، آتش نشانان

ارسال دیدگاه توسط مدیریت بسته شده است.