بررسي وضعيت آسیب های اسکلتی –عضلانی ناشی از تروما و ریسک فاکتورهای بیومکانیکی در ميان سيمبانان شرکت توزیع نیروی برق استان هرمزگان

بررسي وضعيت آسیب های اسکلتی –عضلانی ناشی از تروما و ریسک فاکتورهای بیومکانیکی در ميان سيمبانان شرکت توزیع نیروی برق استان هرمزگان

کد: G-13094

نویسندگان: عبدالحمید تاجور © ℗, الهام زندیان, عبدالله رنجبر, صادق امین صبوری, مسعود مکاری زاده , مصطفی طبیبی گشوییه

زمان بندی: زمان بندی نشده!

برچسب: ارگونومی

دانلود: دانلود پوستر

خلاصه مقاله:

زمینه و هدف

مواجهه با عوامل روانی و ریسک فاکتورهای متعدد ایمنی و ارگونومیکی سیمبانان را درمعرض ابتلا به آسیبهای حادناشی از تروما و اختلالات مزمن اسکلتی-عضلانی قرار میدهد که این آسیبها و اختلالات، هزینه های مستقیم و غیرمستقیم زیادی را برای افراد ودولتها به همراه دارد. این تحقیق با هدف بررسی آسیب های اسکلتی –عضلانی ناشی از تروما و ریسک فاکتورهای بیومکانیکی در بین سیمبانان شاغل در شرکت توزیع برق استان هرمزگان طراحی انجام گردید.

روش کار

این مطالعه ازنوع توصیفی - تحلیلی بوده و به صورت مقطعی بر روی سیمبانان شاغل در شرکت توزیع برق استان هرمزگان که به صورت سرشماری وارد مطالعه شدند انجام گردید. در فاز اول تحقیق از افراد شرکت کننده درمطالعه پرسیده شد که آیا طی یک سال گذشته به دلیل انجام وظیفه کاری در هر یک از 9 ناحیه بدن(شامل گردن،شانه،آرنج،قسمت فوقانی پشت،مچ دست، قسمت تحتانی پشت،ران-باسن ،زانوها ومچ پاها)دچار حادثه شده اند یا خیر ، سپس در فاز دوم مطالعه،با استفاده از پرسشنامه استاندارد اسکلتی-عضلانی نوردیک(NMQ) به بررسی وضعیت شیوع علائم اختلالات اسکلتی –عضلانی آن دسته از سیمبانانی که در هریک از 9 ناحیه بدنی دچارحادثه نشده بودندپرداخته شد. در فاز سوم مطالعه از تکنیک های OWAS و QEC برای ارزیابی ریسک ارگونومی اندام تحتانی،کمر واندام فوقانی استفاده گردید.

یافته‌ها

تعداد 382 نفر از سیمبانان شاغل در استان هرمزگان با میانگین سنی 5.98±35.98 در این مطالعه مشارکت داشتند.فعالیت کاری 24.15 درصد ازآنها از نوع خط سرد و فعالیت کاری 75.85 درصد از آنها از نوع خط گرم بود.بیشترین میزان آسیب ناشی از تروما مربوط به آسیب در ناحیه کمر(33.6%) و زانو (31.23%) و بیشترین میزان شیوع علائم اختلالات اسکلتی-عضلانی مربوط به ناحیه گردن(22.87%) گزارش گردید.نتایج حاصل از ارزیابی ریسک ارگونومی با تکنیک QEC حاکی از این بودند که زیر وظیفه تعمیرات بر روی شبکه هوایی با متوسط عدد ریسک 108 برای کل بدن (شامل گردن، شانه،کمر و مچ دست) به عنوان پرخطرترین زیر وظیفه در شغل سیمبانی محسوب می شود.پس از اجرای ارزیابی ریسک اندام تحتانی با تکنیک OWAS مشخص گردید که عدد ریسک اندام تحتانی در این شغل برابر یک می باشد. نتایج آزمونهای آماری حاکی از این بودندکه میان شاخص توده بدنی با کمردرد رابطه معنی داری وجود دارد ، همچنین اختلاف معنی داری بین نوع فعالیت کاری(خط سرد و خط گرم) و افزایش شیوع علائم اختلالات اسکلتی-عضلانی در مچ دست مشاهده شد.

نتیجه‌گیری

نتایج این تحقیق حاکی ازاین بودندکه فراوانی اختلالات و آسیب های اسکلتی-عضلانی ناشی از تروما در میان سیمبانان قابل توجه می باشد و این موضوع می تواند مرتبط با حوادث در حین انجام وظایفی مانند صعود و فرود سیمبانان از تیرهای برق و یا انجام کار درشرایط محیطی ناایمن باشد.اقدامات اصلاحی شامل مکانیزه کردن فرایندهای کاری خطرناک،آموزش ارگونومی سیمبانان و استفاده از تجهیزات ایمن و ارگونومیک باید انجام شود.

کلمات کليدی

ارگونومی،اختلالات اسکلتی-عضلانی،سیمبانان،تروما،ارزیابی ریسک،QEC،OWAS

ارسال دیدگاه توسط مدیریت بسته شده است.