ارزیابی ریسک کمی میکروبی مبتنی بر مدل دوز- عفونت جهت برآورد خطرات بهداشتی مواجهه استنشاقی با بیوآئروسلهای باکتریائی در کارگران یک تصفیهخانه فاضلاب شهری
کد: G-68014
نویسندگان: ملیکا هوشمندی ℗, مجید حبیبی محرز, مصطفی لیلی, اشرف مظاهری تهرانی, محمدجواد عصاری ©
زمان بندی: زمان بندی نشده!
برچسب: سم شناسی
دانلود: دانلود پوستر
خلاصه مقاله:
زمینه و هدف
تصفیهخانههای فاضلاب یکی از مهمترین منابع انتشار بیوآئروسلها در هوا محسوب میگردد. مواجهه با بیوآئروسلها سبب بروز سردرد، ضعف، آلرژي، آسم، عفونت، تب، مشكلات گوارشي، تنفسي و سرطان در کارگران تصفیهخانهها میشود. هدف از انجام این مطالعه، ارزیابی ریسک کمی میکروبی مبتنی بر مدل دوز- عفونت جهت تعیین خطرات مواجهه استنشاقی با بیوآئروسلهای باکتریایی در کارگران یک تصفیهخانه فاضلاب شهری بود.
روش کار
در این مطالعه مقطعی که در زمستان 1399 و تابستان 1400 در یک تصفیهخانه فاضلاب شهری انجام شد، نمونههای هوا به مدت 15 دقیقه با سرعت جریان 28.3 لیتر در دقیقه در ارتفاع 1.8 متری از سطح زمین با استفاده از یک نمونهبردار برخوردی تکمرحلهای (Quick Take 30, SKC Inc.) روی صفحات 8 سانتیمتری با پایه نوترینت آگار (NA) جمعآوری شد. پس از انتقال نمونهها به آزمایشگاه و انکوبه نمودن پلیتها در دمای 37 درجه سانتیگراد به مدت 48 ساعت، کلنیهای تشکیل شده با استفاده از کلنیکانتر SL-902 شمارش شدند. سپس، سطوح ریسک کمی میکروبی (QMRA) در محلهای مورد بررسی، از طریق تعیین احتمال سالانه عفونت (Pa(inf)) بر حسب هر نفر در سال (pppy) و بار بیماری (DB)بر حسب DALYs (تعداد سالهای از دست رفته به دلیل بیماری، ناتوانی یا مرگ زودرس) به ازای هر نفر در سال (DALYs/pppy) توسط مدل دوز- عفونت جهت بیوآئروسل استافیلوکوکوس اورئوس که نقش عمدهای در ایجاد بیماری های مرتبط با فاضلاب دارد، به عنوان شاخص برآورد گردید.
یافتهها
میانگین غلظت بیوآئروسلهای باکتریایی در محلهای نمونه برداری در زمستان از حدود مجاز پیشنهادی انجمن متخصصین بهداشت صنعتی آمریکا (ACGIH) در سال 1986 (CFU/m3 500) کمتر بود. درحالیکه میانگین غلظت بیوآئروسلهای باکتریایی در تابستان، از حدود مورد مقایسه مذکور بیشتر بود. غلظت بیوآئروسلهای باکتریائی در واحد هوادهی در تابستان حدود CFU/m3 1990 بود که از حد تراکم مجاز توصیه شده توسط کشور کره (CFU/m3 800) نیز بیشتر بود. بین دما با میزان انتشار بیوآئروسلهای باکتریایی همبستگی معنیداری مشاهده گردید (0.05≥P). درحالیکه ارتباط بین غلظت و سایر متغییرهای هواشناسی معنیدار نبود. نتایج نشان داد که مقادیر عفونت سالانه و بار بیماری در کلیه محلهای مورد بررسی به ترتیب از مقادیر مجاز پیشنهادی توسط سازمان حفاظت محیط زیست آمریکا (pppy 10-4 ≤) و سازمان جهانی بهداشت (DALYs/pppy 10-6≤) بالاتر بود. بیشترین سطوح ریسک مواجهه با بیوآئروسل استافیلوکوکوس اورئوس در واحد هوادهی در تابستان به دست آمد.
نتیجهگیری
با توجه به عدم دسترسی به سطوح آستانه پذیرفته شده بینالمللی جهت بیوآئروسلها و تفاوت قابل ملاحظه در سطوح محلی پیشنهادی موجود و با عنایت به عدم وجود حدود مجاز در کشور، برآورد مقادیر عفونت سالانه و بار بیماری بهعنوان دو معیار مکمل، جهت تعیین سطوح QMRA مواجهه با بیوآئروسلها در تصفیهخانههای فاضلاب شهری حائز اهمیت بوده و سیاستگذاران حوزه سلامت را در اتخاذ قوانین و تصمیمگیریهای مربوطه یاری خواهد نمود.
کلمات کليدی
تصفیهخانه فاضلاب، بیوآئروسل، استافیلوکوکوس اورئوس، ریسک کمی میکروبی
دیدگاه ها (0)
ارسال یک دیدگاه
ارسال دیدگاه توسط مدیریت بسته شده است.