بررسی ارتباط بین اختلالات اسکلتی عضلانی ناحیه دست با مقیاس کاربردپذیری ابزار دستی غیرچنگشی در بین تعمیرکاران تلفن همراه

بررسی ارتباط بین اختلالات اسکلتی عضلانی ناحیه دست با مقیاس کاربردپذیری ابزار دستی غیرچنگشی در بین تعمیرکاران تلفن همراه

کد: G-87342

نویسندگان: محسن گرگانی فیروزجائی ℗, سیداحمد نبوی پروریجی, محمدرضا زارعی, آرزو باقری جامخانه ©

زمان بندی: زمان بندی نشده!

برچسب: ارگونومی

دانلود: دانلود پوستر

خلاصه مقاله:

زمینه و هدف

ابزارهای دستی طیف وسیعی از تجهیزات هستند که در بسیاری از فعالیت‌های صنعتی، خدماتی و حتی خانگی مورد استفاده قرار می‌گیرند که با استفاده از نیروی دست به‌کار گرفته می‌شوند و استفاده از ابزار نامناسب و به شیوه نادرست می‌تواند منجر به ایجاد اختلالات بویژه در ناحیه دست گردد. لذا مطالعه حاضر با هدف تعیین ارتباط بین اختلالات اسکلتی عضلانی ناحیه دست با مقیاس کاربردپذیری ابزار دستی در بین تعمیرکاران تلفن همراه انجام شده است.

روش کار

مطالعه حاضر از نوع توصیفی- تحلیلی بود که به صورت مقطعی در تیر و مرداد ماه سال 1401 انجام شد. در این مطالعه 87 نفر از تعمیرکاران تلفن همراه شهر ساری و آمل شرکت کردند. نمونه‌ها از بین افرادی که حداقل یک سال سابقه انجام تعمیرات تلفن همراه داشته‌ و فاقد سابقه شکستگی یا تروما شدید در ناحیه دست بودند به صورت تصادفی انتخاب شدند. برای تعیین کاربردپذیری ابزار دستی غیرچنگشی مورد استفاده در انجام تعمیرات تلفن همراه (مثل هویه، پیچ‌گوشتی مخصوص، تیغه، پنس و ....) از پرسشنامه اعتبارسنجی شده شاخص کاربردپذیری سیستم ((SUS) System Usability Scale) و برای تعیین میزان اختلالات اسکلتی- عضلانی در نواحی مختلف دست از پرسشنامه ناراحتی دست کرنل ((CHDQ) Cornell Hand Discomfort Questionnaires) استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده‌ها با استفاده از روش‌های آماری توصیفی (فراوانی، میانگین، انحراف معیار) و تحلیلی (آزمون آنالیز واریانس و آزمون T-test مستقل و آزمون Chi-square) در نرم افزار SPSS.25 استفاده شد.

یافته‌ها

یافته‌های مطالعه نشان داده است میانگین و انحراف معیار سن و سابقه کار افراد به ترتیب 82/9±14/35 و 94/6±93/10 سال و میانگین و انحراف معیار شاخص توده بدنی 58/3±32/24 کیلوگرم بر مترمربع بود. بررسی اختلالات اسکلتی- عضلانی در ناحیه دست نشان داد در یک هفته گذشته، 12/47 درصد افراد حداقل در یکی از نواحی شش‌گانه دست احساس درد، گزگز یا ناراحتی داشتند و بیشترین میزان ناراحتی در ناحیه E (ناحیه تنار) و ناحیه F (مچ دست) با فروانی 3/33% و کمترین میزان درد در ناحیه A (انگشتان میانی و اشاره دست) 6/12% بود. میانگین و انحراف مقیاس کاربردپذیری 20/12±80/60 بود. مشخص گردید بین مقیاس کاربردپذیری ابزار دستی با اختلالات در ناحیه C (P=0.004)، ناحیه D (P= 0.014) و ناحیهF (P=0.025) ارتباط معنی‌داری وجود داشت. شیوع اختلالات اسکلتی- عضلانی در تمامی نواحی شش‌گانه دست با میزان ساعت کار روزانه ارتباط معنی‌داری داشت(P=0.001)؛ اما با سن، سابقه کار و شاخص توده بدنی ارتباط معنی‌داری نداشته است.

نتیجه‌گیری

یافته¬های مطالعه نشان داد استفاده طولانی مدت از ابزار دستی با وجود کاربرد آسان و راحتی آن‌ها نیز می‌تواند منجر به ایجاد اختلال در ناحیه دست گردد؛ لذا به نظر می‌رسد پس از طراحی ابزار دستی و تعیین کاردبردپذیر بودن آن‌ها، ضروری است جهت پیشگیری از بروز اختلالات اسکلتی- عضلانی، استفاده صحیح از ابزار به کاربران آموزش داده شود.

کلمات کليدی

اختلالات اسکلتی- عضلانی، پرسشنامه ناراحتی دست (CHDQ) ، مقیاس کاربردپذیری

ارسال دیدگاه توسط مدیریت بسته شده است.