مقایسه روش‌های کمی و نیمه‌کمی در ارزیابی ریسک شیمیایی مواجهه با فیوم‌های فلزی در اپراتور کوره‌بان یک صنعت ریخته‌گری

مقایسه روش‌های کمی و نیمه‌کمی در ارزیابی ریسک شیمیایی مواجهه با فیوم‌های فلزی در اپراتور کوره‌بان یک صنعت ریخته‌گری

کد: G-94168

نویسندگان: سارا کریمی, عظیم کریمی, زهرا اردودری ℗, کاظم خوروش, رضا اسمعیلی ©

زمان بندی: زمان بندی نشده!

برچسب: سم شناسی

دانلود: دانلود پوستر

خلاصه مقاله:

زمینه و هدف

فلزات سنگین درصورت ورود به بدن انسان و تجمع در ارگانهای حیاتی بدن می‌توانند اثرات سوء متعددی در کارگران ایجاد کنند. یک از راه‌های ورود این فلزات به بدن مواجهه تنفسی با فیوم فلزی منتشره ناشی از آن‌ها در صنایع ریخته‌گری است. بنابراین هدف از مطالعه حاضر ارزیابی ریسک شیمیایی مواجهه با با فیوم‌های فلزی در گروهی از کارگران شاغل در یک صنعت ریخته‌گری بر اساس سه روش متداول موجود و مقایسه نتایج آن‌ها می‌باشد.

روش کار

مطالعه حاضر یک مطالعه مقطعی، توصیفی-تحلیلی است که در سال 1401 در یکی از صنایع ریخته‌گری در شهر اصفهان انجام شده است. در پژوهش مطالعه مجموعا 10 کوره بان مورد مطالعه قرار گرفتند. در این مطالعه از سه روش ارزیابی ریسک شیمیایی متداول موجود شامل یک روش ارزیابی نیمه‌کمی ریسک (SQRCA) و دو روش که مبتنی بر تکنیک ارائه شده توسط سازمان US-EPA بودند، استفاده شد. در فاز اول مطالعه، ابتدا میزان مواجهه افراد با فیوم های فلزی آهن، نیکل، کرم و منگنز اندازه‌گیری شد. در مقاله حاضر اندازه‌گیری فیوم‌های فلزی بر اساس متد NIOSH 7300 انجام شد. سپس در فاز بعدی، ارزیابی ریسک شیمیایی مواجهه با فیوم‌های فلزی توسط سه روش موجود انجام شد و نتایج این سه روش مورد مقایسه قرار گرفتند. در این مطالعه برای تجزيه و تحليل و مقایسه داده‌ها از نرم افزار SPSS نسخه 25 استفاده شد.

یافته‌ها

نتایج فاز اول مطالعه نشان داد که مواجهه اپراتورهای کوره بان با هر چهار فلز مورد ارزیابی بالاتر از حد مجاز مواجهه شغلی بود. نتایج ارزیابی ریسک شیمیایی نشان داد که در روش اول (مبتنی بر US-EPA) ریسک مواجهه تمام کارگران با فیوم های فلزی قابل قبول بود. این درحالی است که در روش دوم (SQCRA) سطح ریسک غالب کارگران متوسط بود و روش سوم (مبتنی بر US-EPA) نیز سطح ریسک غالب کارگران را غیرقابل قبول نشان داد. مقایسه روش‌ها نشان داد که میانگین نمره ریسک در روش 1 و 2 با غلظت معادل مواجهه فیوم‌های اختلاف معنا داری داشت ( 0.05 ˂ Pvalue). میانگین نمره ریسک سرطان زایی در روش 3 با غلظت فیوم‌های کروم و نیکل اختلاف معنا داری داشت ( 0.05 ˂ Pvalue) ولی درمورد آهن و منگنز و نیزریسک غیر سرطان زایی کروم و نیکل این اختلاف معنا دار نبود.

نتیجه‌گیری

با در نظر گرفتن پارامترهایی مانند: پیچیدگی روش، دسترسی آسان به اطلاعات مورد نیاز برای انجام روش، زمان‌بر بودن روش، قضاوت راحت در مورد نتایج و سطح بندی ریسک برای مدیریت نتایج و اولویت بندی ریسکها بسته به هدف ارزیابی ریسک می‌توان از هر کدام از روش‌های مورد مطالعه در این پژوهش استفاده نمود.

کلمات کليدی

ارزیابی ریسک بهداشتی، کمی، نیمه‌کمی، فیوم فلزی، ریخته‌گری

ارسال دیدگاه توسط مدیریت بسته شده است.