بررسی ارتباط فعالیت جسمانی و کراتینین ادراری و تاثیر آن بر نتایج پایش بیولوژیک

بررسی ارتباط فعالیت جسمانی و کراتینین ادراری و تاثیر آن بر نتایج پایش بیولوژیک

کد: G-75396

نویسندگان: ابوالفضل مقدسی کوچکسرایی © ℗, زهرا کشاورز, رضا پوربابکی, فاضل رجبی

زمان بندی: زمان بندی نشده!

برچسب: سم شناسی

دانلود: دانلود پوستر

خلاصه مقاله:

زمینه و هدف

پایش بیولوژیک یکی از روش‌های مرسوم ارزیابی مواجهه با مواد شیمیایی در محیط‌های کاری شده است. یکی از رویکردهای مورداستفاده در پایش بیولوژیک، تعیین مقدار خود ماده یا متابولیت‌های آن در ادرار می‌باشد. در برخی از موارد مانند پایش بیولوژیک بنزن، 2-بوتوکسی‌اتانول، کادمیوم، دی سولفید کربن و کلروبنزن، مقدار شاخص بیولوژیک برحسب کراتینین ادرار گزارش می‌شود. این مقاله هدف بررسی تاثیر فعالیت‌های فیزیکی، شاخص توده بدنی و سن برروی کراتینین انجام شده است.

روش کار

این مطالعه مقطعی در یک صنعت فرآیندی انجام شده است. در ابتدا یک پرسشنامه مشخصات فردی و شغلی و رضایت آگاهانه توسط شرکت کنندگان پر شد. معیار ورود به مطالعه، حداقل یک سال سابقه کاری در صنعت مورد نظر بود. معیار خروج بیماری های زمینه ای خونی، کلیوی و عضلانی بود. از تمام شرکت کنندگان در انتهای شیفت کاری در محل کار نمونه ادرار گرفته شد. به طور کلی گروه های شغلی به دو گروه فعالیت سنگین و سبک تقسیم شدند. تمام کسانی که در دو ساعت قبل از نمونه گیری فعالیت سنگین یا ورزش داشتند که منجر به تعریق و افزایش ضربان قلبشان شد، در گروه فعالیت سنگین قرار گرفتند. نمونه از نمونه های ادرار جداگانه کدگذاری شد و به آزمایشگاه تشخصی طبی جهت برآورد کراتینین فرستاده شد.

یافته‌ها

مطالعه برروی 187 نفر با متوسط سابقه کاری 12.32 سال و دو گروه 121 نفر فعالیت سبک و 66 نفر فعالیت سنگین انجام شد. نرمال بودن داده ها با ضریب اطمینان 95 درصد طبق آزمون Shapiro-Wilk و Kolmogorov-Smirnov تایید نشد. میانگین کراتینین در گروه با فعالیت سنگین و سبک به ترتیب (Std. Deviation=89.69) 8554/198 و (Std. Deviation=53.76) 05/119 میلی گرم به دسی لیتر بود. براساس نتایج حاصل از آزمون من-ویتنی داده های این مطالعه، با ضریب اطمیان 95 درصد ارتباط معناداری بین کراتبنبن دو گروه را نشان داد(Pvalue=0.000). آزمون آماری انجام شده براساس داده های این مطالعه ارتباط معناداری را بین شاخص توده بدنی و کراتینین ادراری نشان نداد (Pvalue=0.546). همچنین، داده های این مطالعه ارتباط معناداری را بین سن و کراتینین تایید نکرد (Pvalue=0.438).

نتیجه‌گیری

از آنجایی که برخی از شاخص های بیولوژیک مواجهه براساس مقدار کراتینین ادرار گزارش می شوند، باید در نظر داشت انجام فعالیت های جسمانی بیشتر و سنگین تر از وظایف روتین روزانه می تواند منجر به افزایش دفع کراتینین و کاهش نتیجه ی پایش بیولوژیک نسبت به مقدار واقعی شود. پیشنهاد می گردد تا 2 ساعت قبل از نمونه برداری، فرد هیچ فعالیت فیزیکی اضافه ای غیر از وظایف روزانه انجام ندهد.

کلمات کليدی

پایش بیولوژیک، شاخص بیولوژیک مواجهه، کراتینین

ارسال دیدگاه توسط مدیریت بسته شده است.