ارزیابی ارگونومیک خطر ابتلا به اختلالات_اسکلتی(MSDs) عضلانی با استفاده از روش QEC در کارگران شاغل در یک کارخانه مبلسازی
کد: G-80325
نویسندگان: سید محمد سادات ℗, شیما مرادنژاد ©, محمد مرادنژاد
زمان بندی: زمان بندی نشده!
برچسب: ارگونومی
دانلود: دانلود پوستر
خلاصه مقاله:
زمینه و هدف
اختلالات اسکلتی-عضلانی یکی از عوامل شایع آسیب های شغلی و ناتوانی در کشور های صنعتی و کشورهای در حال توسعه می باشد. و به طور عمده در کمر، گردن و اندام های فوقانی نمایان می شود. لذا مطالعه حاضر با هدف ارزیابی خطر ابتلا به MSDs و عوامل موثر بر آن در کارگران یک کارخانه ی مبل سازی صورت گرفت.
روش کار
در این مطالعه¬ که به صورت توصیفی_تحلیلی انجام شد، تعداد 71 نفر از کارگران یکی از کارخانه های مبلسازی واقع در شرق ایران که در سه سالن ( چوب بری، مونتاژ و روکوبی) در حال انجام وظیفه بودند از طریق مشاهده مورد بررسی قرار گرفتند. در این مطالعه از پرسشنامه¬ی حاوی سوالات دموگرافیک، پرسشنامه¬ی نوردیک و چک لیست ارزیابی سریع مواجهه(QEC) به عنوان ابزار پژوهش استفاده شد. به منظور تعیین فراوانی علائم اختلالات اسکلتی-عضلانی در اندام های گوناگون بدن کارگران از پرسشنامه نوردیک، و به منظور ارزیابی خطر ابتلا به MSDs از روش QEC استفاده گردید. جهت آنالیز داده¬ها از آزمون آماری کای اسکوئر به کمک نرم افزار SPSS نسخه ی 24 استفاده شد. سطح معنی داری در این مطالعه P-vaue کمتر از 0.05 در نظر گرفته شد.
یافته‌ها
یافته های این مطالعه نشان داد میانگین سن و سابقه کار به ترتیب 3/5±37 و 9/5±32/12 سال است. شیوع MSDs در این مطالعه 7/67 درصد بوده که بیشترین شیوع مربوط به ناحیه گردن(25 درصد) و کمر(1/19 درصد) بود. 3/32 درصد از گروه¬های شغلی در سطح خطر بالا و 29 درصد از گروه¬های کاری به نحوی نیاز به تغییرات و اصلاحات فوری داشتند. و بیشترین سطح مواجهه مربوط به ناحیه گردن و 46 درصد بود. یافته ها در این مطالعه نشان داد که میان سابقه کار کارگران و شیوع اختلالات اسکلتی-عضلانی در بین آنها رابطه¬ی معنی داری وجود دارد(30/0=P) و همچنین آزمون آماری کای دو در آنالیز آماری یافته های این پژوهش نشان داد که بین سطح خطر QEC با فراوانی علائم اختلالات اسکلتی-عضلانی ارتباط معنی داری وجود دارد(005/0 = p). در سایر بررسی های به عمل آمده، یافته ها حاکی از آن بود که در میان متغیرهای قد، سن، وزن و BMI با اختلالات اسکلتی-عضلانی رابطه ی معناداری وجود ندارد.
نتیجه‌گیری
سطح خطر ابتلا براساس روش QEC گویای آسیب زا بودن شرایط و محیط کار در این صنعت می باشد. نتایج نشان داد که وضعیت بدنی طبق روش استفاده شده در این مطالعه در بعضی از اندام ها، می تواند پیشگویی کننده ی مناسبی برای بروز این اختلالات باشد. بنابراین، انجام اقدامات اصلاحی جهت بهبود شرایط کار ضروری است و لازم است اولویت اقدامات اصلاحی با توجه به سطح خطر به دست آمده تعیین شود.
کلمات کليدی
اختلالات اسکلتی-عضلانی، MSDs، QEC، ارزیابی ریسک ارگونومی، کارخانه مبل سازی
دیدگاه ها (0)
ارسال یک دیدگاه
ارسال دیدگاه توسط مدیریت بسته شده است.