بررسی میزان ناتوانی عملکرد دستی ناشی از مواجهه با ارتعاش در پرسنل شاغل در شناورهای تندرو

بررسی میزان ناتوانی عملکرد دستی ناشی از مواجهه با ارتعاش در پرسنل شاغل در شناورهای تندرو

کد: G-91705

نویسندگان: حمید سعیدنیا ℗, رضا اسمعیلی, عظیم کریمی, غلامحسین پورتقی ©, حمیده قاسمیان

زمان بندی: زمان بندی نشده!

برچسب: ارگونومی

دانلود: دانلود پوستر

خلاصه مقاله:

زمینه و هدف

سندرم ارتعاش دست و بازو اختلالی است که در اثر لرزش ابزار کار که دست‌ها را بیش از حد یا بالاتر از آستانه ارتعاش می‌دهند، ایجاد می‌شود. این سندروم در طولانی‌مدت باعث آسیب به عروق خونی، از دست دادن دائمی حس، آسیب استخوان و ضعف عضلانی می شود. لذا اين تحقيق با هدف بررسی سطح ناتوانی عملکرد دستی ناشی از مواجهه با ارتعاش قایق‌های تندرو انجام شده است.

روش کار

پژوهش حاضر یک مطالعه‌ی نیمه تجربی مورد-شاهد است که در سال 1400 در یکی از اسکل‌های جنوب ایران انجام شده است. در این مطالعه 52 نفر از پرسنل‌شاغل در قایق‌های تندرو به عنوان گروه مورد و 27 نفر از پرسنل اداری به عنوان گروه شاهد انتخاب شده‌اند. پژوهش حاضر در پنج مرحله اصلی انجام شده است. در مرحله اول، ارتعاش دست و بازو مطابق با استاندارد ISO5349 اندازه‌گیری شد. در مرحله دوم، اطلاعات دموگرافیگ، سوابق شغلی و پزشکی پرسنل بررسی و ثبت شدند. در مرحله سوم، سطح ناتوانی دست و بازو با استفاده از پرسشنامه DASH اندازه‌گیری شد. در مرحله چهارم، مهارت و چابکی و حساسیت لمسی دست پرسنل با استفاد از صفحه Purdue Pegboard اندازه‌گیری شد. در نهایت در مرحله پنجم، قدرت چنگش انگشتان و دستان با استفاده از دستگاه Pinch gauge ثبت شد. برای تجزیه و تحلیل داده‌های این پژوهش از نرم‌افزار SPSS نسخه 23 استفاده شد.

یافته‌ها

نتایج این مطالعه نشان داد علائم اختلالات ناشی از ارتعاش در گروه مورد بیش از گروه شاهد است. گروه مورد با توجه به امتیاز بالاتری که دارند در شرایط بدتری از لحاظ توانایی نداشتن بازو، شانه و دست در مقایسه با گروه شاهد قرار دارند. میانگین قدرت چنگش دستان و انگشتان در هر دو دست در گروه مورد نسبت به گروه شاهد کمتر بود (05/0 p). از نظر آماری ارتباط معناداری بین قدرت چنگش دو گروه مورد و شاهد وجود دارد (05/0 p). چابگی و مهارت هر دو دست غالب و غیر غالب در گروه مورد کاهش یافته بود. بر اساس آزمون¬های آماری ارتباط معناداری بین مهارت وچابکی دست غالب(P=0.001) و غیر غالب (P=0.010) در دو گروه مورد و کنترل وجود ندارد. ارتباط معناداری بین مهارت وچابکی دو دست (P=0.001) و آزمون تویزر دست غالب (P=0.001) در دو گروه مورد و کنترل وجود ندارد. از نظر آماری ارتباط معناداری بین مهارت وچابکی مونتاژ کردن (P=0.482) در دو گروه مورد و کنترل وجود دارد.

نتیجه‌گیری

در مطالعه حاضر عوارض اسکلتی- عضلانی، حسی-عصبی و عروقی در گروه مواجهه با ارتعاش بیش از گروه شاهد بود. قدرت چنگش و مهارت انگشتان در هر دو دست در گروه مورد نسبت به گروه شاهد کمتر بود. به طور کلی مواجهه با ارتعاش موجب کاهش عملکرد قایقرانان تندرو شد. همچنین می‌توان بیان نمود که سطح امتیاز DASH و قدرت چنگش و مهارت و چابکی می‌توانند ابزار مناسبی بعنوان پیش‌بینی کننده کاهش ناتوانی عملکرد فیزیکی باشد.

کلمات کليدی

ارتعاش، چنگش، ناتوانی دست، شناورهای‌های تندرو

ارسال دیدگاه توسط مدیریت بسته شده است.