ارزیابی ریسک اختلالات شیفت کاری و تاثیر آن بر میزان افسردگی، استرس، سطح رفاه و آسایش پرستاران بیمارستانی در استان کرمان: بررسی پایایی یک پرسشنامه ارزیابی کننده

ارزیابی ریسک اختلالات شیفت کاری و تاثیر آن بر میزان افسردگی، استرس، سطح رفاه و آسایش پرستاران بیمارستانی در استان کرمان: بررسی پایایی یک پرسشنامه ارزیابی کننده

کد: G-76510

نویسندگان: محمد جواد شیخ‌مظفری ℗, ندا ساسانی نسب, فاطمه السادات میرنجفی زاده, پارسا محمد علی‌زاده ©

زمان بندی: زمان بندی نشده!

برچسب: ارگونومی

دانلود: دانلود پوستر

خلاصه مقاله:

زمینه و هدف

شیفت‌های کاری غیر استاندارد یکی از ریسک فاکتورهای اصلی اختلالات شیفت کاری (SWD) می‌باشد که بر سطح رفاه و آسایش افراد اثر می‌گذارد. یکی از راه‌های تشخیص به موقع SWD در میان نیروهای کاری استفاده از پرسشنامه‌های معتبر میباشد. لذا هدف از این مطالعه اعتباربخشی پرسشنامه پایش اختلالات شیفت‌ کاری (SWDS ) و ارزیابی تاثیر شیفت‌کاری بر سطح افسردگی، استرس و میزان رفاه و آسایش پرستاران بیمارستانی در استان کرمان می‌باشد.

روش کار

این مطالعه توصیفی در سال 1400 بر روی 85 نفر از پرستاران انجام شد که از این تعداد 41 نفر شیفت‌کار و 44 نفر روز کار بودند. به منظور اعتباربخشی و ارزیابی اختلالات شیفت کاری از پرسشنامه SWDS و به منظور بررسی سطح افسردگی، استرس و رفاه پرستاران به ترتیب از پرسشنامه‌های PHQ-9، GAD و WHO-5 استفاده شد. برای آنالیز داده‌ها از SPSS-22 استفاده شد. برای بررسی پایایی از ضریب ICC و ضریب آلفا و برای بررسی توافق بین پاسخ‌ها از ضریب همبستگی کاپا استفاده گردید. برای ارزیابی اختلافات مشخصات دموگرافیکی و پاسخ‌های پرسشنامه بین دو گروه پرستاران از تست تی و تست مربع کای استفاده شد. برای بررسی ارتباط بین پرسشنامه SWDS و سایر پرسشنامه‌ها از آزمون تی تست، و ANOVA استفاده شد.

یافته‌ها

میانگین امتیاز پایایی با ضریب آلفا کرونباخ و ICC برای پرسشنامه SWDS به ترتیب 913/0 و 845/0 بود. بازه توافق بین پاسخ‌ها 434/0 تا 841/0 بود. از نظر SWD حدود 54 درصد از پرستاران High risk و حدود 46 درصد افراد Low risk بودند. حدود 59 درصد از افراد شیفت‌کار از خواب خود ناراضی بودند. 22 درصد از افراد از خواب‌آلودگی رنج میبردند. 5/19 درصد، 6/14 درصد و 1/17 درصد از افراد به ترتیب در آغاز بخواب رفتن، حفظ خواب و زودتر از موعد از خواب بیدار شدن مشکل داشتند. افرادی که کمتر از 3 روز در هفته و کمتر از 1 سال شیفت کاری داشتند اختلالات کمتری را تجربه کرده بودند. میزان افسردگی و استرس در زنان به مراتب بیشتر از مردان بود. میزان سرزندگی افراد غیر شیفت کار بخصوص مردان نسبت به افراد شیفت کار بیشتر بود. ارتباط معنی‌داری بین Low risk یا High risk بودن افراد از نظر SWD با سه فاکتور PHQ، GAD، و WHO وجود داشت.

نتیجه‌گیری

میزان ریسک SWD بر سطح افسردگی، استرس و رفاه و افراد به طور مستقیم اثر گذار است. افرادی که حداقل یک هفته در یکسال گذشته دوری از شیفت کاری داشتند از نظر اضطراب، استرس و سطح رفاه امتیازات بهتری کسب کردند که نشان می‌دهد کارفرمایان باید به بحث مرخصی و دوری از شیفت کاری توجه ویژه‌تری داشته باشند. پرسشنامه SWDS ابزاری مفید با پایایی بالا در پیشبینی ریسک ابتلا به اختلالات شیفت کاری میباشد.

کلمات کليدی

اختلالات شیفت کاری (SWD)، پرسشنامه SWDS، ارزیابی ریسک، افسردگی، استرس

ارسال دیدگاه توسط مدیریت بسته شده است.