Risk assessment of airborne transmission of SARS-CoV-2 in a COVID-19 Healthcare Center

Risk assessment of airborne transmission of SARS-CoV-2 in a COVID-19 Healthcare Center

Code: G-20571

Authors: حسین عباسلو, ژیلا یاوریان, پوریا احمدی, صبا کلانتری ℗, عباس رحیمی فروشانی, فریده گلبابایی ©

Schedule: Not Scheduled!

Tag: Chemical factors

Download: Download Poster

Abstract:

Background and Aim

کووید-19 هم اکنون مهمترین معضل بهداشتی در جهان است. مراکز بهداشتی –درمانی به عنوان خط مقدم که غالبا بیماران و افراد مشکوک به آن مراجعه می کنند، تردد و تجمع زیاد افراد، رعایت ناکافی دستورالعمل های بهداشتی و نبود تهویه مناسب می تواند منبعی برای انتقال بیماری بویژه از طریق هوا به عنوان راه اصلی انتقال آن باشد. لذا، مطالعه حاضر به بررسی ارزیابی ریسک انتقال هوابرد کووید-19 در یک مرکز درمانی پرداخته است.

Method

در مطالعه حاضر، پس از بررسی های میدانی صورت گرفته، دو بخش اتاق نمونه گیری و سالن انتظار یک مرکز منتخب بهداشتی – درمانی منتخب کرونا جهت ارزیابی ریسک انتقال هوابرد ویروس کووید-19 تحت دو سناریوی مختلف در بدترین وضعیت (بیشترین مدت زمان شیفت و مواجهه) با در نظر گرفتن نوع فعالیت افراد حاضر، تعداد نفرات مراجعه کننده، مدت زمان مواجهه و نرخ تنفس انتخاب شدند. به منظور بررسی ارزیابی ریسک انتقال هوابرد ویروس کووید- 19 از معادله ویلز- ریلی که یکی از مهمترین ابزارهای موجود برای تخمین ارزیابی ریسک هوابرد میکروارگانیسمها می باشد ودر مطالعات متعدد بکار رفته استفاده شد. بدین منظور، نرخ انتشار کوانتا با استفاده از بار ویروسی موجود در خلط افراد مبتلا در هر سناریو تخمین زده شده و نهایتا ریسک انتقال هوابرد ویروس با بهره گیری از روش معادله ولز-ریلی تعیین گردید. برای برآورد تاثیر استفاده از ماسک در میزان پیشگیری از انتقال ویروس، ریسک انتقال برای دو حالت استفاده و عدم استفاده از ماسک نیز برآورد گردید.

Results

این مطالعه نشان داد که با افزایش بار ویروسی، میزان کوانتای منتشر شده برای همه انواع فعالیتها افزایش پیدا کرده است. میزان نرخ انتشارکوانتا، در فعالیت از نوع صحبت با صدای غیریکنواخت، در هر دو بخش مورد بررسی به طور معناداری بیشتر از سایر فعالیتهای بازدمی بوده است (P-Value 0.05). همچنین، عمل تنفس به نسبت سایر فعالیتها دارای کوانتای کمتری بوده است. نتایج نشان داد که در اتاق نمونه گیری، میزان کوانتا اندکی بیشتر از سالن انتظار بوده است، گرچه این تفاوت در هیچکدام از فعالیتها معنادار نبوده است(P-Value0.05). از سوی دیگر، محاسبه ریسک انتقال هوابرد نشان داد که احتمال انتقال هوابرد ویروس در اتاق نمونه گیری حدود 2% تا 8% بالاتر از سالن انتظار می باشد. علاوه بر این نتایج نشان داد که استفاده از ماسک، احتمال انتقال ویروس را از طریق هوا به طور چشمگیری به میزان 77 تا 81% کاهش می دهد.

Conclusion

نتایج مطالعه نشان می دهد که ریسک انتقال هوابرد در اتاق نمونه گیری و سالن انتظار وجود دارد و این مقدار هیچگاه صفر نمی شود واستفاده از ماسک باعث کاهش چشمگیر احتمال انتقال هوابرد ویروس می شود. بنابراین اتخاذ تدابیر بهداشتی-ایمنی مناسب مانند جلوگیری از تجمع جمعیت، الزام استفاده از ماسک، پرهیز مراجعین از صحبت کردن با صدای بلند، رعایت فاصله گذاری اجتماعی می تواند به کاهش احتمال انتقال هوابرد ویروس کووید منجر شود.

Keywords

ارزیابی ریسک، کووید-19، مرکز بهداشتی درمانی، انتقال هوابرد، معادله ولز-ریلی

Post comment is closed by admin.