یک مطالعه مداخله‌ای چند بخشی ارگونومیک شامل تغییرات فردی و سازمانی برای بهبود نتایج اسکلتی عضلانی و پوسچرهای کاری در بین کارگران گاوداری صنعتی

یک مطالعه مداخله‌ای چند بخشی ارگونومیک شامل تغییرات فردی و سازمانی برای بهبود نتایج اسکلتی عضلانی و پوسچرهای کاری در بین کارگران گاوداری صنعتی

کد: G-69421

نویسندگان: عظیم کریمی ©, ایمان دیانت, فاطمه امینایی ℗, رضا اسمعیلی, حمیده قاسمیان

زمان بندی: زمان بندی نشده!

برچسب: ارگونومی

دانلود: دانلود پوستر

خلاصه مقاله:

زمینه و هدف

شیردوشی یکی از عملیات بسیار مهم در دامپروری گاو شیری از لحاظ صرف زمان، هزینه و ریسک فاکتورهای ارگونومیکی می‌باشد. مطالعات اندکی در مورد اختلالات اسکلتی عضلانی کارگران دامداری‌ها در ایران انجام شده است. این مطالعه، با هدف بررسی تاثیر مداخلات ارگونومیکی در کاهش فراوانی اختلالات اسکلتی عضلانی و بهبود پوسچرهای کاری در بین کارگران شیردوشی یک گاوداری صنعتی انجام گرفت.

روش کار

این مطالعه به صورت مداخله‌ای در یک گاوداری صنعتی با 240 نفر نیروی‌کار در شهر اصفهان انجام شد که تعداد 48 نفر از کارگران شیردوشی این واحد صنعتی مورد مطالعه قرار گرفتند. ارزیابی پوسچر کارگران با استفاده از نرم افزار QEC انجام گرفت و فراوانی اختلالات اسکلتی عضلانی آنها نیز با استفاده از تکمیل پرسشنامه CMDQ تعیین گردید. در مرحله بعد اقدامات مداخله ای از قبیل انجام ورزش صبحگاهی به مدت 20 دقیقه تحت نظر مربی متخصص، آموزش عملی پوسچر صحیح کار با استفاده از فیلم‌های آموزشی و اقدامات اصلاحی فنی و مدیریتی صورت پذیرفت. پس از اتمام کامل مداخلات فراِند کاری به مدت 12 ماه تحت پایش مستمر محقیقین قرار گرفت و بعد از گذشت 12 ماه مجددا" پوسچر کاری کارگران با استفاده از نرم افزار QEC بررسی شد و پرسشنامه CMDQ تکمیل گردید. به منظور ارزیابی اثربخشی اقدامات مداخله‌ای با استفاده از آزمون‌های آماری نتایج قبل و بعد از مداخله با هم مقایسه گردید.

یافته‌ها

نتایج مطالعه نشان داد که شایع‌ترین نواحی احساس درد و ناراحتی به ترتیب مربوط به شانه‌ها (8/70 درصد قبل و8/45 درصد بعد از مداخله)، کمر (8/68 درصد قبل و 7/41 درصد بعد از مداخله) و گردن (5/37 درصد قبل و 25 درصد بعد از مداخله) بودند. در مجموع 47 کارگر (9/97 درصد) حداقل در یکی از نواحی بدن نوعی علائم اسکلتی- عضلانی را در ابتدا گزارش کردند که پس از مداخله به 41 (4/85 درصد) کاهش یافت. شیوع علائم گردن، شانه، کمر، ساعد و زانو قبل و بعد از مداخله تفاوت معنی‌داری داشت. شدت علائم اختلالات اسکلتی عضلانی در نواحی شانه، کمر و زانو پس از مداخله به‌طور معنی‌داری کاهش یافت. تجزیه و تحلیل نتایج QEC نشان داد که نمرات ارزیابی پوسچر به ترتیب در کمر 38 (3/4)، شانه 1/34 (8/1)، مچ دست 30 (4/2) و گردن 16 (7/1) بدست آمد که پس از اقدامات مداخله‌ای در همه موارد کاهش معناداری مشاهده گردید.

نتیجه‌گیری

نتایج مطالعه نشان داد که شیوع اختلالات اسکلتی عضلانی در بین کارگران شیردوشی واحدهای صنعتی گاوداری بالا بوده و نیازمند اجرای برنامه‌های مداخله‌ای مناسب می‌باشد. همچنین یافته‌های مطالعه نشان داد که اجرای همزمان مداخلات فردی (آموزش، انگیزه و ورزش صبحگاهی) و سازمانی (طراحی مجدد روش‌های اجرایی، برنامه زمانبندی شغلی و نظارت مستمر) تاثیر بسزایی در کاهش اختلالات اسکلتی عضلانی مرتبط با کار و بهبود پوسچرهای کار داشته است.

کلمات کليدی

اختلالات اسکلتی عضلانی، مداخله ارگونومی، پرسشنامه کرنل، CMDQ، QEC

ارسال دیدگاه توسط مدیریت بسته شده است.