ارزیابی خیرگی رانندگان در تونل‌های بسیار طویل جاده‌ای

ارزیابی خیرگی رانندگان در تونل‌های بسیار طویل جاده‌ای

کد: G-82460

نویسندگان: احمد مهری ℗, محسن علی آبادی ©, رستم گلمحمدی, سید ابوالفضل ذاکریان

زمان بندی: زمان بندی نشده!

برچسب: عوامل فیزیکی

دانلود: دانلود پوستر

خلاصه مقاله:

زمینه و هدف

تونل‌های جاده‌ای از مکانهای بحرانی در ایجاد حوادث جاده‌ای می‌باشند. با وجود تعداد اندک حوادث در تونل‌های جاده‌ای، اما شدت آنها به طور قابل‌ملاحظه‌ای بالا است. یکی از علل حوادث در تونل‌های جاده‌ای خیرگی ناتوان‌کننده می باشد که به دلیل نصب نامناسب سیستم‌های روشنایی ایجاد می‌گردد که نتیجه آن عدم دیدن موانع جاده‌ای می‌باشد. بنابراین هدف از مطالعه حاضر بررسی محاسباتی و میدانی خیرگی ناتوان کننده در نواحی مختلف تونل می‌باشد.

روش کار

در این مطالعه در گام اول با استفاده از شاخص افزایش آستانه(TI) ، خیرگی ناتوان‌کننده در نواحی مختلف تونل از طریق معادلات توصیه شده در استاندارد CIE88-2004، CIE132-1999، IESNA LM-71-96، IESNA LM-50-99 و IESNA PR-22-05 محاسبه گردید. در گام دوم از طریق اندازه‌گیری‌های میدانی مانعی استاندارد با ابعاد 20*20 سانتیمتر و ضریب‌انعکاس 20 درصد در نواحی مختلف تونل قرار داده شد و قابلیت دید مانع به صورت خودگزارش دهی توسط 40 نفر شرکت‌کننده با دید سالم در 4 گروه سنی جوان، میانسال، مسن و خیلی مسن ثبت گردید. در گام آخر داده‌های بدست آمده از خیرگی‌ناتوان کننده از طریق محاسبات با داده‌های اندازه گیری شده میدانی مقایسه گردید. همچنین در این مطالعه در تمامی گام‌های مطالعه تاثیر سن بر خیرگی ناتوان‌کننده در هر دو حالت محاسباتی و میدانی مورد بررسی قرار گرفت.

یافته‌ها

برای گروه‌های سنی 19، 40، 64 و 80 سال به‌ترتیب روش محاسباتیTI در لاین‌شمالی در بخش‌ 5 ناحیه داخلی(17.7٪، 18.4٪، 28.65٪، 44.3٪)، بخش8 ناحیه خروجی (28٪، 31.3٪ 41.2٪، 52.7٪) و در لاین جنوبی در بخش 4 ناحیه داخلی(16.8٪، 17.4٪، 24.2٪، 41.3٪) دارای خیرگی ناتوان کننده بالاتر از استاندارد CIE88بود (TI = 15٪). نتایج اندازه‌گیری‌های میدانی قابلیت‌دید نشان داد که در بخش‌هایی از تونل جاده‌ای با تابش خیرگی ناتوان‌کننده بالاتر از حد توصیه شده کاهش یافت. در بخش‌های 5 و 8 لاین شمالی تونل جاده‌ای و بخش 4 لاین جنوبی به ترتیب یکنواختی طولی برابر با 0.53، 0.57و 0.5 بود، که کمتر از حد توصیه‌شده CIE88 (0.6) می باشد. با مقایسه یکنواختی‌طولی با قابلیت‌دید، می‌توان دریافت که با کاهش یکنواختی طولی، قابلیت‌دید بخش‌های جاده‌ای بیان شده کاهش داشته است. با این حال، اگرچه یکنواختی‌کلی در اکثر بخش‌های تونل‌ جاده‌ای اندازه‌گیری شد، اما هیچ ارتباطی بین یکنواختی‌کلی و قابلیت‌دید مشاهده نشد. همچنین روش محاسباتی این مطالعه(TI) و اندازه گیری میذانی قابلیت دید نشان داد که خیرگی ناتوان‌کننده در رانندگان با افزایش سن افزایش می‌یابد.

نتیجه‌گیری

بین معادلات نظری خیرگی ناتوان‌کننده و کاهش قابلیت‌دید در بخش‌های مختلف تونل جاده‌ای رابطه‌ای معکوس وجود داشت. آنچنانکه با افزایش خیرگی ناتوان کننده، قابلیت دید کاهش یافت. در این مطالعه یک رابطه مستقیم بین قابلیت‌دید و یکنواختی طولی مشاهده شد، اما این رابطه بین قابلیت‌دید و یکنواختی‌کلی مشاهده نشد. همچنین سن بر شدت خیرگی ناتوان کننده در بخش‌های مختلف تونل جاده‌ای تأثیر معنی‌داری داشت.

کلمات کليدی

خیرگی ناتوان کننده ، سن ، تونل ، روشنایی ،

ارسال دیدگاه توسط مدیریت بسته شده است.