ارتباط مهندسی رزیلینس یکپارچه و خود کارامدی کارکنان صنعت پتروشیمی

ارتباط مهندسی رزیلینس یکپارچه و خود کارامدی کارکنان صنعت پتروشیمی

کد: G-75924

نویسندگان: زهرا خسروی شاپورآبادی ℗, زهرا نقوی کنجین ©, سیاوش اعتمادی نژاد, جمشید یزدانی چراتی

زمان بندی: زمان بندی نشده!

برچسب: ایمنی

دانلود: دانلود پوستر

خلاصه مقاله:

زمینه و هدف

در صنایع پر خطر مانند پتروشیمی، علیرغم به کارگیری کلیه فاکتورهای مهندسی ایمنی و حفاظت‌های شدید و پیشگیرانه، ظرفیت بروز حوادث بزرگ و ناگوار همچنان وجود دارد. مهندسی رزیلینس یکی از رویکردهای جدید در حوزه دانش ایمنی است که به ظرفیت ذاتی صنعت برای کنارآمدن با شرایط پیش‌بینی شده و غیرمنتظره اطلاق می‌گردد. هدف از مطالعه حاضر، بررسی ارتباط مهندسی رزیلینس یکپارچه و خودکارآمدی کارکنان صنعت پتروشیمی می‌باشد.

روش کار

پژوهش حاضر به صورت تحلیلی- مقطعی در سال 1400 در پتروشیمی کرمانشاه انجام گرفت. از پرسشنامه مهندسی رزیلینس یکپارچه با 27 سوال و پرسشنامه عوامل مدیریتی- سازمانی با 6 سوال بر اساس طیف لیکرت 10 امتیازی استفاده گردید. تعداد 200 نفر از کارکنان (10 نفر واحد HSE، 10 نفر حراست، 70 نفر واحدهای فرایندی و شیمیایی، 50 نفر واحد اداری، 5 نفر آزمایشگاه، 5 نفر آشپزخانه، 20 نفر تاسیسات و 30 نفر فاز 2 عملیاتی) به روش نمونه‌گیری تصادفی طبقه‌ای انتخاب شدند. اطلاعات به دست آمده از تکمیل پرسشنامه‌ها با بکارگیری رویکرد تحلیل پوششی داده‌ها (DEA) تجزیه وتحلیل شدند. معیار ورود به مطالعه عبارت بود از داشتن حداقل 2 سال سابقه کاری در صنعت پتروشیمی و معیار خروج از مطالعه نیز عدم تمایل به همکاری افراد برای تکمیل پرسشنامه‌ها بود. از آمار توصیفى و تحلیلی (آزمون رگرسیون و ضریب همبستگى پیرسون) و نرم افزار آماری SPSS نسخه 26 در سطح معناداری 5 درصد استفاده شد.

یافته‌ها

آنالیز داده‌ها توسط نرم‌افزار تحلیل پوششی داد‌ه‌ها نشان‌ داد که عوامل سازمانی نسبت به عوامل مدیریتی تاثیر بیش‌تری بر مهندسی رزیلینس یکپارچه داردند. با در نظر گرفتن عوامل سازمانی تعداد واحدهای کارآمد 160 و تعداد واحدهای ناکارآمد 40 گزارش گردید، درحالی که برای عوامل مدیریتی تعداد واحدهای کارآمد 146 و تعداد واحدهای ناکارآمد 54 بود. بنابراین نتیجه‌گیری می‌شود که عوامل سازمانی نسبت به عوامل مدیریتی تاثیر بیشتری بر سطح رزیلینس صنعت پتروشیمی داشته‌اند، چراکه تعداد واحدهای کارآمد با در نظر گرفتن عوامل سازمانی بیشتر بوده ‌است. مطابق نتایجی آزمون همبستگی، بین تمام شاخص‌ها با عامل سازمانی ارتباط معنا دار وجود داشت، این ارتباط از نوع همبستگی مثبت بود. همبستگی مثبت بین دو شاخص به معنای آن است که در صورت افزایش یا کاهش یک شاخص، شاخص دیگر نیز به همان مقدار افزایش یا کاهش پیدا می‌کند.

نتیجه‌گیری

نتایج مطالعه نشان داد با افزایش نمره شاخص‌های مهندسی رزیلینس یکپارچه در صنعت پتروشیمی، خودکارآمدي و انتظارات شغلی کارکنان ارتقاء می‌یابد. بنابراین می‌توان اظهار داشت با تقویت عوامل مدیریتی- سازمانی یا با تقویت شاخص‌های فرهنگ یادگیری و تعهد مدیریت سطح رزیلینس را در صنعت پتروشیمی بهبود بخشید. همچنین ضروری است مدیران سازمان‌ها و کارکنان واحدهای اجرائی و عملیاتی با مسائل و مفاهیم مهندسی رزیلینس و ایمنی صنعتی بیشتر آگاهی یابند.

کلمات کليدی

مهندسی رزیلنیس، خودکارآمدی، صنعت پتروشیمی، ایمنی، صنایع پرخطر

ارسال دیدگاه توسط مدیریت بسته شده است.