بررسی حوادث شغلی و عوامل مرتبط با آن و علل عدم گزارش آن درکارکنان بیمارستان گنجویان دزفول در سال 1401

انسیه عالمشاه, حسین ابراهیمی, بهنوش جعفری © ℗

بررسی حوادث شغلی و عوامل مرتبط با آن و علل عدم گزارش آن درکارکنان بیمارستان گنجویان دزفول در سال 1401

کد: G-03185

نویسندگان: انسیه عالمشاه, حسین ابراهیمی, بهنوش جعفری © ℗

زمان بندی: زمان بندی نشده!

برچسب: ایمنی

دانلود: دانلود پوستر

خلاصه مقاله:

زمینه و هدف

آگاهی یافتن از حوادث بیمارستانی و علل وقوع آنها می تواند در برنامه ریزی های مدیریتی بیمارستان و یافتن روش های پیشگیری به منظور کاهش میزان حوادث ناشی از کار و حفظ و ارتقای سطح ایمنی محیط بیمارستان و بهبود کیفیت خدمت رسانی به بیماران و در نهایت کاهش هزینه های بیمارستان موثر باشد. هدف از این مطالعه بررسی حوادث شغلی و عوامل مرتبط با آن و علل عدم گزارش دهی در کارکنان بیمارستان گنجویان

روش کار

در این مطالعه توصیفی- مقطعی 263 نفر از کارکنان درمانی،پشتیبانی و خدمات که پرونده حادثه شغلی در بیمارستان برای آنها ثبت نشده است به روش نمونه گیری تصادفی سیستماتیک انتخاب شدند و مورد بررسی قرار گرفتند. داده ها از طریق پرسشنامه حوادث شغلی جمع آوری شد. که این پرسشنامه از چهار بخش:1- اطلاعات دموگرافیک، 2- عوامل موثر در عدم گزارش دهی حوادث شغلی(فرهنگ سازمانی، قانونی، مقررات نظارتی و مالی)، 3- مخاطرات شغلی(ﻣﺨﺎﻃﺮﺍﺕ ﺑﻴﻮﻟﻮﮊیکی، ﺷﻴﻤﻴﺎﻳﻲ ، ﻓﻴﺰﻳﮑﻲ ﻭ ﺍﺭﮔﻮﻧﻮﻣﻴﮑﻲ) و 4- دلایل وقوع حادثه شغلی(حجم زیاد کارها، عجله هنگام کار، عدم آگاهی کافی، عدم وجود وقت کافی، عدم تجهیزات مناسب، حرکت کردن بیمار، خستگی ناشی از ساعات طولانی کار، وجود ازدحام در بخش و یا برخورد با همکاران، مسئولیت های متعدد، بی دقتی همکاران، کمبود تجربه کافی، شیفت شب، کم خوابی) تشکیل شده است. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار SPSS نسخه 25 و آمار توصیفی و تحلیلی ( آزمون های مجذور کای و من ویتنی و ...) استفاده شد.

یافته‌ها

در خصوص عامل فرهنگ سازمانی:حجم کار بالا(63.4 درصد) و عدم پرداخت یا ارائه پاداش برای گزارش دهی(40.2 درصد)، عامل قانونی: بی اعتمادی(20.5 درصد)، مقررات نظارتی: در معرض اتهام بودن(25.2 درصد) و مالی: هزینه-اثربخش نبودن گزارش دهی(22.2 درصد) از مهترین عوامل موثردر عدم گزارش دهی حادثه شغلی توسط کارکنان برخوردار بودند. در دسته بندی مخاطرات شغلی: مخاطرات بیولوژیکی؛ تماس پوستی با خون یا سایر مایعات بدن(82.2 درصد) و بریدگی با سرسوزن(67.3 درصد)،مخاطرات شیمیایی؛ تنفس بخارات مواد ضد عفونی کننده(62.2 درصد)، مخاطرات فیزیکی؛قرار گرفتن در معرض اشعه به طور تصادفی(55.8 درصد) ،مخاطرات ارگونومی؛ کمر درد یا گردن درد ترومایی در حین تغییر دادن وضعیت بیمار و سر پا ایستادن مداوم و یا حین حمل بار(80.6 درصد) بیشترین آسیب گزارش گردید. از دلایل وقوع حوادث شغلی به نظر می رسد که بیشترین علت وقوع حوادث شغلی کارکنان بیمارستان حجم زیاد کارها (38.7 درصد)و پس از آن،خستگی ناشی از ساعات طولانی کار (34.7 درصد)می باشد. همچنین دو علت عجله هنگام کار (33.8 درصد)و عدم تجهیزات مناسب (26.8 درصد) سهم زیادی را در وقوع حوادث شغلی برعهده داشتند.کارکنان عدم آگاهی

نتیجه‌گیری

بر اساس يافته های پژوهش، کارکنان يک بيمارستان همواره در معرض مخاطـرات شغلی بالقوه ای قرار دارند و در شرايط آسيب پذيری فعاليت می کنند که اين می تواند تـاثـيـر منفی بر سلامت جسم و ذهن کارکنان اين محيط ها داشته باشد. امید می رود خطرات شغلی موجود شناسایی، پیش بینی و آموزش های کافی و تمهیدات لازم برای کاهش و پیشگیری از خطرات و ارائه خدمات ایمنی ارائه شوند.

کلمات کليدی

حوادث شغلی، عوامل ایجادکننده خطا، علل عدم گزارش خطا، بیمارستان

دیدگاه ها (0)

تاکنون دیدگاهی منتشر نشده است. شما اولین نفر باشید!

ارسال یک دیدگاه

ارسال دیدگاه توسط مدیریت بسته شده است.