ارتباط جو ایمنی با ابتلا به کووید 19 با نقش تعدیل گر عملکرد ایمنی در پرسنل بالینی

ارتباط جو ایمنی با ابتلا به کووید 19 با نقش تعدیل گر عملکرد ایمنی در پرسنل بالینی

کد: G-95140

نویسندگان: علی درمحمدی, سعید یزدانی راد, نوید جامچی, فائزه سپاهی زوارم, زهرا اسمعیل نژاد, حمید رضا مهری © ℗

زمان بندی: زمان بندی نشده!

برچسب: ایمنی

دانلود: دانلود پوستر

خلاصه مقاله:

زمینه و هدف

بیماری کووید 19 از زمان پیدایش به عنوان یک عامل تهدید کننده سلامت عموم جامعه و به ویژه سلامت شغلی کارکنان بهداشتی- درمانی محسوب می شود. هدف از انجام این مطالعه ایجاد یک مدل مبتنی بر معادلات ساختاری برای نشان دادن روابط بین ابعاد مختلف جو ایمنی، ابعاد عملکرد ایمنی و ابتلا به بیماری کووید 19 در بین پرستاران بیمارستان های تحت پوشش دانشگاه علوم پزشکی بجنورد می باشد.

روش کار

این مطالعه از نوع توصیفی-تحلیلی و از نظر زمانی به صورت مقطعی بود که در بیمارستان های تحت پوشش دانشگاه علوم پزشکی خراسان شمالی در سال 1400 انجام شد. سنجش جو ایمنی بیمارستان ها توسط پرسشنامه جو ایمنی با ابعاد 7 گانه (آلفا کرونباخ برابر 7/0) انجام شد. برای اندازه گیری عملکرد ایمنی پرستاران، از پرسشنامه ای با مقیاس 5 سطحی لیکرت که دارای سه سوال برای رعایت ایمنی و چهار سوال برای مشارکت ایمنی بود، (آلفا کرونباخ برابر 7/0 و نسبت روایی محتوا برابر 990/0) استفاده شد. با استفاده از آزمون کولموگروف اسمیرنف پیروی داده ها از توزیع نرمال بررسی شد و بعد از این مرحله با استفاده از آزمون ضریب همبستگی اسپیرمن ارتباط بین متغیرهای دموگرافیک (سن، سطح تحصیلات، سابقه کار و...) با امتیاز جو ایمنی و عملکرد ایمنی سنجیده شد. سپس به منظور تجزیه و تحلیل ارتباط بین ابعاد جو ایمنی، ابعاد عملکرد ایمنی و تعداد دفعات ابتلا به بیماری کووید-19 و اثرگذاری هر یک به صورت مستقیم و غیر مستقیم بر روی ابتلا به بیماری کووید-19 از تکنیک معادلات ساختاری استفاده

یافته‌ها

در مجموع 226 پرستار در این مطالعه شرکت کردند که 72/6 درصد افراد حداقل یکبار به کرونا مبتلا شده بودند. نتایج همبستگی اسپیرمن نشان داد که در بین ابعاد عملکرد ایمنی بالاترین ضریب همبستگی با تعداد دفعات ابتلا به کرونا، به بعد مشارکت ایمنی و در بین ابعاد جو ایمنی، بالاترین ضریب همبستگی با تعداد دفعات ابتلا به کرونا، به بعد گزارش دهی خطاها تعلق داشت. نتایج معادلات ساختاری نشان داد که جو ایمنی به طور مستقیم با ضریب اثر 0/66 عملکرد ایمنی را تحت تاثیر قرار می دهد. این متغیر اثر مستقیم معنی داری روی تعداد دفعات ابتلا به کرونا نداشت (p =0/543). اما جو ایمنی از طریق تغییر عملکرد ایمنی به طور غیر مستقیم با ضریب اثر -0/346 روی تعداد دفعات ابتلا به کرونا تاثیر گذار بود. عملکرد ایمنی نیز با ضریب اثر -0/524 تاثیر قابل توجهی روی تعداد دفعات ابتلا به کرونا داشت (p 0/001). شاخص های برازش مطلق (GFI و AGFI) هر دو بیش از 9/0 بودند که نشان از برازش مناسب مدل دارد.

نتیجه‌گیری

بر اساس نتایج می توان نتیجه گیری کرد که همه ابعاد جو ایمنی رابطه معنی داری با عملکرد ایمنی دارند و افزایش جو ایمنی باعث افزایش عملکرد ایمنی پرستاران خواهد شد و از آنجا که عمکرد ایمنی پرستاران اثر قابل توجهی بر تعداد دفعات ابتلا به کرونا دارد در نتیجه تعداد دفعات ابتلا به کرونا کاهش می یابد.

کلمات کليدی

کووید19، جو ایمنی، عملکرد ایمنی، معادلات ساختاری

ارسال دیدگاه توسط مدیریت بسته شده است.